… ยืนได้แล้ว เริ่มเดินแล้วครับ แถมตบมือด้วย …

Monday, November 15, 2010

คนชอบบอกว่าหน้าเหมือนแด๊ดดี้เป๊ะ He looks exactly like you. ตาชั้นเดียวแต่คิ้วสองชั้นนะครับ

ซนจริงๆ ซนจริงๆ ลูกมามะ

ดู…มี laptop ของตัวเองซะด้วย…ชอบมาก กดใหญ่เลย

อะโหๆ Laptop ของชายโจนาธานเองครับ

ช่วงนี้ชอบเต้นตามเพลง ABC กับ Leapfrog Alphabets ที่ติดตู้เย็น กับ laptop ตัวเอง

แต่ก็มิวายมาแย่งคอมพ์ผู้ใหญ่ตลอด (==’)

อุตส่าห์คลานมาไกลเพื่อมาขอเล่นคีย์บอร์ดเลยนะครับ

ปีนเตา ปีนโซฟา ขึ้นลงบันได Border’s

โชคดี babyproof เตาแล้วนะเนี่ย

คอมพิวเตอร์ mainframe รุ่นไหนเนี่ย หมุนๆๆ มีไมโครเวฟข้างบนเป็นจอ

(ยิ่งสนุกใหญ่ หมุนๆๆ)

เมื่อเช้ามุดเข้าไปใต้โซฟาแล้วออกไม่ได้ (ร้องไห้ใหญ่เลย)

กลางวันไปร้าน Madame Tam มามะทำ cereal กับ egg yolk ไปให้กิน กินเก่ง กินหมดง่ายมากเร็วด้วย และกิน tomato rice เพิ่มอีก แด๊ดดี้ต้องไปถามสูตรจากเชฟ มาบอกมะเลย

แล้วเราก็ไปเพื่อวัตถุประสงค์หลักของการออกจากบ้านครั้งนี้ ซึ่งก็คือไปที่ Palo Alto Sport and Toy Store  เพื่อซื้อ Birthday Balloon เราได้ลูกโป่งลาย Pooh ปีนี้มามะกับแด๊ดดี้เลือกให้ แต่ปีต่อๆไปหมีน้อยเลือกเองนะครับ

กินเสร็จแล้วเลือกของหวานจากเมนูหน่อยครับ

Hooray! A balloon!

ที่ร้านหมีน้อยชี้เป็ด พูดว่า duck ด้วย

DUCK!

ที่สำคัญพอกลับมาบ้าน วันนี้เป็นวันแรกที่หมีน้อยยืน เดิน ตบมือ ด้วยตัวเอง

ตอนที่แด๊ดดี้กับมามะดู The Wimpy Kid นอนเล่นที่พื้นข้างๆหมีน้อย (comment กันว่าแด๊ดดี้ กับ หมีน้อย นี่เหมือน Rowley แฮะ)

หมีน้อยก็ปีนป๊ะมะ แล้วก็ลองปล่อยมือเล่นๆ เหมือนที่เคยทำอยู่บางครั้ง แต่ที่ไม่เหมือนเดิมก็คือ คราวนี้หมีน้อยเต็มใจทดลอง ยืนต่อ และก้าวเดินด้วยตัวเอง…สงสัยกลัวเป็น Wimpy Kid เหรอครับ?
Wimpy Kid นี่เป็นหนังเรื่องแรกตั้งแต่หมีน้อยคลอดมา ที่แด๊ดดี้กับมามะได้ดูจนจบนะครับ ก่อนหน้านี้แค่เคยดูสารคดีจบ 2 เรื่อง หมีน้อยโตแล้ว ดูนิดหน่อยไม่เป็นไรแล้วมั๊งเนอะ 😉 แด๊ดดี้บอกว่าสงสัยต้องอัดเรื่องนี้ไว้ดูอีก เพราะดูแล้วมัน motivate ให้หมีน้อยพัฒนาใหญ่เลย ฮุฮุ

เก่งมั๊ยครับ เก่งมั๊ยครับ? ช่วยกันตบมือหน่อยค้าบ 😀

เดินนี่เหนื่อยนะครับ หัวฟูบานเป็นจอมมารเลย

เอ้า ตบมือต่อสิครับ อย่าหยุดตบสิครับ

แหมเขินจังครับ ไม่เก่งขนาดนั้นหรอกครับ...แหะแหะ

หมีน้อยเป็นเด็กต้อง discover new skills ด้วยตนเองเหรอครับ?

น่ารักจัง เก่งด้วย

เรียนรู้ด้วยตนเองดีนะครับ Daddy & Mama จะให้โอกาสหมีน้อยในการเรียนรู้ โดยไม่สอนไปหมดทุกเรืื่องนะจ๊ะ

เหมือนที่ Piaget บอกว่า Everytime you teach a child, the child loses an opportunity to discover by himself.

หมีน้อยยืนแล้วตบมือให้ตัวเองอีกต่างหาก ปกติไม่ตบมือนะเนี่ย ลูกหมีน้อยบ้ายอตลกเป็นที่สุด ตบมือให้ตัวเองด้วย (คงคิดว่า “ดีใจจัง ดีใจจัง” หรือ “เก่งนะครับ ชายเก่งเนอะ”)

ทำหลายอย่างพร้อมๆกันในวันเดียวเลย

ภายในอาทิตย์นี้ ฟันขึ้น 4 ซี่ ปวดฟันงดอาหาร เป็นหวัด เจ็บคอ เบื่ออาหารอีก ยืน เดิน ตบมือ พูดก็เก่งขึ้น

รักที่สุดในโลกเลยจ้ะ

อ้อ…จอมบงการ ชี้นิ้วเป็นเรื่องเป็นราว วิธีอ้อนมามะเป็นแบบนี้หรือนี่ ไม่เหมือนใครเขา

คนอื่นอาจจะบอก ปวดขานวดหน่อยคับ ปวดเท้าครับ กอดหน่อยครับ ตบก้นหน่อยครับ

แต่ชายโจนาธาน วันๆก็ชี้มามะ แล้วชี้ไปที่ของที่จะให้มะไปทำ เช่นชี้มะ แล้วก็ชี้ไมโครเวฟ มัน beep แล้วครับ มะไปปิดหน่อย

ชี้ลูกโป่ง ชี้เงา ชี้ของตก ให้มามะเก็บหน่อย แล้วก็โยนลงไปอีก แล้วชี้มามะ แล้วชี้ของที่ตกที่พื้นอีก (มะก็แกล้งเซ่อ what what ไปเรื่อยๆ เผื่อชายจะลืม มามะขี้เกียจเก็บขึ้นมาให้บ่อยๆ) ชี้ iMac ชี้ laptop ชี้รถ plasmacar ชวนมามะเล่น ชี้เยอะแยะไปหมด ตลกมาก คงคิดว่า มามะนอนไม่ค่อยหลับเหรอครับ เอ…จะให้มามะทำอะไรดีน้า มะจะได้เหนื่อยๆหลับสบาย

แต่ของง่ายๆ มามะพยายามไม่ทำให้หรอก ให้ชายทำเอง เดี๋ยวเป็นเด็กขี้เกียจ :p

Pushing Mama around the house

Get on board, Jonathan

นั่งไปกินน้ำไป สบายอุราจริงๆเลยครับ Plasmacar นี่มัน magical จังครับ

ภาษาอิตาเลียนตลกจัง ตลกจัง เอิ๊กๆ

ธุรกิจรัดตัว ต้องดูแลทั้งรถทั้งบ้าน

จี้กงถือพัด กินข้าวที่ park

นอนดูใบไม้ร่วง

แด๊ดดี้กินสิครับ

อ้ำ...(ช่างเอาใจจริงๆเลย เด็กดี)

BUDDY DADDY 😀