Misc.

 

มามี้คิดว่าผมนอนขี้เซาเพราะไม่สบายยังไม่หาย แต่ความจริงผมทำอย่างอื่นอยู่ใน crib ตะหาก

“ไหน ลองเปิดมอนิเตอร์ดูตุ๊ยตุ๋ยหลับสบายกันดีกว่า” (มามี้ชอบเรียกผมว่าตุ๊ยตุ๋ย…ทำไมชื่อมันตลกนักก็ไม่รู้ แต่ผมก็ภูมิใจนะครับ แปลว่ามามี้เอ็นดูผม ถึงตั้งชื่อตลกๆแบบนี้ให้)

“อ้าว ไม่ได้หลับแฮะ ซ้อมพูดอยู่ เที่ยงคืนกว่าแล้ว” … อุ๊ปส์ โดนมามี้จับได้ซะแล้ว

ใช่ครับ บางทีตอนบ่ายเข้าไปนอนสามโมงกว่า กว่าจะหลับก็ห้าโมงแน่ะ…นอนพูดคนเดียวอยู่นาน

ผมฝึกพูดให้เก่งๆ พอตื่นมา ผมจะได้พูดให้มามี้กับแด๊ดดี้ประทับใจทันที

อย่างเช่น พูดว่า

“JonJon’s motorcycle’s (in) mommy’s beetle car trunk. ”

ประโยค complex มาก ทำเอาแด๊ดดี้กับมามี้ อึ้ง

แล้วผมก็พูดเอาใจเก่ง เห็นมามี้ใส่กระโปรงสีเขียวเตรียมออกไปข้างนอก ผมก็บอกว่า

“มามี้ ไซ สอย” (มามี้ใส่สวย) มามี้ดีใจใหญ่เลย

ตอนก่อนนอน มามี้เดินไปเก็บของ แล้วเดินกลับเข้ามาในห้องของผม ผมก็บอกมามี้ว่า

“มิซซ ยูววว” (miss youuuu)

แล้วพอแด๊ดดี้จะออกจากห้อง ผมก็บอกแด๊ดว่า

“แด๊ดดี้ เพื่อน” (แด๊ดดี้ อยู่เป็นเพื่อนผมหน่อยครับ)

แด๊ดก็เข้าใจ ถามว่า “ให้แด๊ดดี้อยู่เป็นเพื่อนเหรอครับ?”

“Yes.” ผมตอบ

แล้วผมก็ขอให้แด๊ดดี้อุ้มด้วย

แด๊ดดี้บอกว่า “แด๊ดดี้อยากอุ้มหมีน้อยทั้งวันเลย แต่ตอนนี้หมีน้อยต้องนอนนะครับ”

ผมก็เลยกอดแด๊ดดี้ แล้วบอกแด๊ดว่า “เลิฟฟะ ยูววว” (LOVE YOU) แด๊ดดี้บอกว่าซึ้งจังเลย

 

แด๊ดดี้ ไปนั๊ย? แด๊ดดี้ป๊อมแป๊ม

มามี้ ดูซิ

เล่นเก็บของใส่ถุงกับมามี้อยู่ มามี้ลุกไปหยิบของเพิ่ม เพื่อมาเล่นกับผม

ผมรีบถาม “มามี้ ไปนั๊ย?”

คอยดูปู่ปู๊ว่าไปไหนแล้ว พอปู่ปู๊เดินกลับเข้ามาก็ดีใจ ยิ้มแฉ่งหน้าบาน

วันที่ย่าย่ากับปู่ปู๊ไปแล้ว ก็ชี้ห้องย่าย่าบอกว่า ปู่ปู๊ย่าย่า บอกให้ชวนปู่ปู๊ย่าย่าไปด้วย

ว่ายน้ำ เบลูก้า เบลูก้า เบยิก๊ะ เบยิก๊ะ ฟังตั้งนานกว่าจะเข้าใจ

 

 

ผมไม่มีความงกเลย

ผมชอบแบ่งปันจนมะคิดว่าอีกหน่อยไปโรงเรียนสงสัยของจะหายหมด กลับบ้านตัวเปล่าแหงมๆ

“ชอบเหรอ…เอาไปเลย ชายให้…”

แด๊ดบอกว่าต้องสอนให้ผมแบ่ง แล้วเอากลับคืนด้วย ไม่ใช่ให้ไปเลย

ต้องทำลิสต์ไว้ทุกวันว่าวันนี้เอาอะไรไปบ้าง

 

พ่อลูกทะลาะกันบ้านจะแตกยังกะเด็กๆ

ช่วงนี้เริ่มพูดไม่เหมือนเดิม ภาษาชักจะแก่แดดไปกันใหญ่แล้ว

คำฮิตช่วงนี้คือ

– Come on … จะชวนตุ๊กตาไปโน่นนี่ ก็บอกตุ๊กตาว่า come on…. (“เร็วหน่อยซี่ ไปเที่ยวกันนะ พี่วัว…”)

จะกินยังบอกอาหารเลยว่า come on… (“มาเลย มาเลย อย่าดื้อน่า มาให้เราหม่ำซะดีๆ

เราเคี้ยวไม่เจ็บหรอก come on….oranges…”)

– Yeah จากที่เมื่อก่อนพูดแต่ yes ตอนนี้ชอบพูด yeah (เย๋~)

ไปเจอคนอาวุโสที่ Borders เค้าให้ลูบหลังหมา puppy ตัวเล็กๆของเค้าได้

ก็ถามเค้าว่า Yeah? (จริงเหรอกั๊บ?) พูดยังกะวัยรุ่น

แทนที่จะตอบมามี๊ว่า Yes! หรือ ครับ ก็กลายเป็น “Yeah~” @>_<@

ต้องสอนพูดภาษาไทยจริงๆจังๆซะที

พูดในสัมมนาฉอดๆๆ ทำมั๊ยทำไม เวลาจะถามลูกว่าล้อทับเท้า คิดไม่ออกว่าจะพูดว่ายังไง…

Come on

ผลพลอยได้จากการป่วย