ขวบครึ่งแล้วคร้าบ…

ชื่อเล่นของผม

ผมรู้จักตัวเองแล้วนะครับ…ตอนนี้ถ้าชี้ที่ตัวผมทั้งตัวจริงและในกระจกแล้วถามว่านี่ใคร ผมจะตอบว่า Jon Jon~ จ่อน จ๊อน … ตั้งชื่อเล่นให้ตัวเอง … น่ารักมั๊ยครับ? o_o

Judgment Day – วันขยะท่วมโลก

เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาเป็นวันที่มีคนทำนายว่าเป็นวันสิ้นโลก

ถึงแม้ว่าโลกจะยังคงอยู่เหมือนเดิม แต่มะบอกว่าเป็นวัน Judgment Day ของบ้านเราจริงๆ…เพราะวันนั้นผมทำขยะและน้ำท่วมโลก :p

ขนมเอย เจ้านี่อร่อยจริงๆ

วันนึงผมไปเจอป๊อบคอร์นที่มะซ่อนไว้ ผมก็เลย (แอบ) นั่งกินเงียบๆ

มะเดินมาเห็นก็บอกว่า “อ้วนเอ๊ย…แอบนั่งกินป๊อบคอร์นถุงยักษ์ เงียบเชียว” (ปกติผมจะเล่นตึงตัง ตึงตัง)

พอมะเห็น ผมก็ดูทีท่ามะ แล้วยื่นป๊อปคอร์นให้พร้อมพูดว่า pop pop (ติดสินบนมะ อย่ายึดนะครับ)

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

เวลามะกินขนมกุ๊บๆ Sun Chips อยู่ ผมไปขอกินด้วย กำไว้ในมือสี่ชิ้นเลย ตุนไว้

แล้วแด๊ดดี้ก็มายึดถุงขนมไป บอกว่า “มะไม่สบายอยู่ ห้ามกินของแบบนี้”

ผมเห็นว่ามะอยากกินขนม แต่โดนแด๊ดดี้ยึดไป…สงสารมะจัง…

ก็เลยเรียก “มะ” พร้อมกับยื่นใส่ปากมะชิ้นนึง

“มะอยากกินอีกเหรอครับ? เอาไปสิครับ ผมมีสี่ชิ้นแน่ะ”

……………………………………………..

สารพัดสัตว์

ผมชอบนกยูงมากเลยครับ เวลามะถามว่าอยากทำอะไร ผมก็จะบอกว่า zoo + ค็อก (peacock)

ตื่นมาผมก็นึกถึง zoo ขอไปดู peacock ทันที … ทำท่า peacock สั่นหัวโชว์ด้วย

มะพาผมไปดูวันศุกร์ มันแพนหางเท่ห์มากเลย สะบัดหัว ชึ๊บ ชึ๊บ ชึ๊บ

วันเสาร์ผมพาแด๊ดดี้ไปดูอีก

แล้วกลางๆอาทิตย์ถัดมาก็ไปอีก

เมื่อคืนผมตื่นมาร้องไห้ ขอหม่ำนม หม่ำเยอะ จนมะบอกว่าพอแล้ว แล้วมะก็เล่าเรื่องพรุ่งนี้จะพาไปเที่ยว

“ตื่นมาแล้วหม่ำ แล้วไปพาร์ค ไปเล่นสไลด์ … 1 2 3 wee…. หมีน้อยลื่นปรี๊ด…” ผมก็หัวเราะ

“แล้วก็ไป zoo ไปดูตัวโน้นตัวนี้ โดยเฉพาะนกยูง peacock” ผมก็ส่งเสียงพอใจ “….เอ้อ…” แล้วในที่สุดผมก็หลับไป =)

แล้วก็ร้องหามะอีก แล้วก็ร้องหาแดดดี๊ แดดดี๊ แล้วแด๊ดก็เล่าเหมือนกันแต่ผ่านประตูห้อง ผมก็หลับอีก

ก่อนนอน ผมจูงมะเข้าไปใน Jungle Tent แล้วไปยกเต่าทไวไลท์มาเปิดดาวให้มะดูในเต็นท์ เพราะคิดว่ามะน่าจะชอบของสวยๆ

แล้วก็ปิดเต็นท์ให้มะด้วย (พร้อมพูดว่า close) มะจะได้เห็นดาวชัดๆ สวยดี

พอมะกับแด๊ดดี้ชวนไปนอน ผมก็บ๋ายบายเต่าทไวไลท์ ปิดไฟดวงดาว แล้วเอาเต่าไปใส่ crib เตรียมไว้เล่นกลางดึก

“พี่เต่า รอชายอยู่ใน crib นะ เดี๋ยวชายหลับแล้ว แด๊ดกับมะออกไปแล้ว เรามาเล่นกันต่อคืนนี้”

……………………………………………………………………….

อ้อ … ผมถ่ายรูปด้วยกล้องมือถือให้มะเป็นแล้วนะครับ

มะยิ้มหน่อยคร้าบ…หนึ่ง สอง สาม…แช๊ะ

เอาใหม่

ผมเป็นเด็กอ่อนโยน แต่ไม่นุ่มนวล
มือหนัก ปั้ก ปั้ก ปั้ก
แต่ตอนนี้ผมปลอบมะเป็นแล้ว
เวลาทำมะเจ็บ ก็จะโอ๋มะ ด้วยการมาจับๆแล้วพูดว่า “โอ๊ะ” (โอ๋แบบเหน่อๆ)

Things that go

ตอนนี้ผมชอบยานพาหนะมาก วันๆก็สนใจ truck แบบต่างๆ เครื่องบิน รถ รถไฟ

ผมรู้จักแยกแยะรถแบบต่างๆเช่น cement mixer truck (“มิกช์”), garbage truck (“ก๊าบ”), firetruck, mail truck

หนังสือยานพาหนะผม advanced มาก มากจนตอนแรกที่มะซื้อมา มะว่าจะเอาไปคืน เพราะมะบอกว่า

“ดูๆไป มีแต่รถแบบต่างๆชื่อพิลึกๆ เอาไปคืนดีกว่าเนอะ แค่รู้ว่ารถบรรทุกก็พอแล้ว”

แต่แด๊ดบอกว่า “จะไปคืนได้ไง…มะไม่เข้าใจเด็กผู้ชาย….” (>_<‘) –

เจ๊อะ

…ผมชอบเครื่องบินด้วย….

มะนึกออกว่าเคยมีเครื่องบินเป่าลมจาก Nok Air เลยไปหาออกมาจากที่เก็บของ

ผมตื่นเต้นดีใจมาก

ผมเรียกมันว่า zeppelin “Zep!” (ศัพท์หรูวุ๊ย) เรือบินพองลมอ้วนๆน่ะครับ

แล้วผมก็สอนลุงแบร์ด้วย ว่านี่ zep นะ

แล้วก็ป้อนข้าว zep แบ่ง zep กินนมด้วย

กอดตลอดเลย ถูกใจมาก

ถือเป็นของขวัญวันเกิด 18 เดือน ขวบครึ่ง เลยครับ

นี่เค้กวันเกิด 18 เดือนของผม

เราไปประทับฝ่ามือกันมาด้วย ต้องรออีก 8 สัปดาห์แน่ะกว่าจะเสร็จ

ตั้งแต่ 18 เดือนมานี้ ผมก็เปลี่ยนเวลานอนและตื่น ยังกะมีนาฬิกาอยู่ในตัว

ตอนครบขวบ ผมก็กลายเป็นนอนกลางวันเก่ง

ตอนนี้ 18 เดือน ผมไม่รู้เป็นยังไง กลายเป็นนอนน้อยอีกแล้วครับ ตื่นเช้าตรู่เลย

โตแล้ว ร้องตะโกนปลุกหมะมะแต่เช้า (z_z’)

ความคืบหน้าบ้านใหม่

วันนี้พวกเราเป็นเจ้าของบ้านแล้วนะครับ

เมื่อวานนี้ โอนไปเรียบร้อยแล้ว (Friday, May 27, 2011). 😀

เนื่องจากบ้านใหม่เราต้องรอขออนุญาตก่อสร้างนานทีเดียว และแด๊ดกับมะก็ไม่อยากให้ผมอยู่บ้านช่วงก่อสร้าง เพราะฝุ่นสารตะกั่วของบ้านเก่าจะอันตรายต่อสุขภาพเด็กเล็กอย่างผม

แด๊ดดี้กับมะก็เลยให้คนเช่าไปก่อนระหว่างรอ permit

หลังจากประกาศให้เช่าไปปุ๊บ ก็มีคนติดต่อมาเยอะมาก จนต้องขึ้นราคาเลยนะครับ ไม่งั้นตอบอีเมล์ไม่ทัน

Open House เรา คนมาเยอะมาก ผมตื่นเต้น เดินโชว์บ้านแทบไม่ทัน

ภายในชั่วโมงครึ่ง มีคนยื่นใบสมัครสิบกว่ากลุ่มแน่ะครับ และอีเมล์คนสนใจทั้งหมด 60 กลุ่ม!!!

มีกลุ่มนักเรียน Stanford กลุ่มนึง ให้ค่าเช่ารายเดือนเยอะกว่าที่ตอนแรกเราตั้งไว้ตั้ง $1600 แน่ะ @_@ แด๊ดดี้ตื่นเต้นดีใจใหญ่

(daddy บอกว่า ถ้าให้เช่าได้แพงกว่านี้อีก สงสัยบ้านนี้จะอยู่ไม่ได้ละ ต้องให้เช่าต่อไปเพราะกำไรดี แล้วเราไปหาซื้อบ้านหลังใหม่แทน)

เราเลือกกลุ่มคนที่กำลังตั้งบริษัทใหม่ ซึ่งได้รับเงินสนับสนุนจากนักลงทุนใน Silicon Valley

บ้านเราเลยได้ออกทีวีต่างประเทศด้วย มีกล้องทีวี ตามมาถ่ายน่ะครับ

แด๊ดดี้กำลังนอนเล่นอุตุอยู่เลย มะรีบมาบอกว่า แด๊ดลุกเร็ว เค้ามาถ่ายทีวีบ้านเรา…

(เมื่อเช้ามะเห็นแด๊ดดี้ส่งอีเมล์หาคน เขียนซะสวยหรู มะก็แซวว่า ปกติต้องเขียนห้วนๆ

ทำไมคราวนี้เขียนดีจัง

แด๊ดดี้บอกว่าเป็น landlord แล้ว ต้องมีมาดหน่อย :p )

ส่วนเรื่องความคืบหน้าการปรับปรุงบ้าน

ตอนนี้เรากำลังจะเสร็จขั้นออกแบบ schematic design

จริงๆแล้ว เราก็ออกแบบกันเองทั้งนอกบ้านในบ้านนะครับ แต่ก็ใช้สถาปนิกช่วยเขียนแบบ

เราว่าจะทำหลังคาให้สูงขึ้นเป็นทรง mansard จะได้มีชั้น attic ใช้งานได้ โดยทาง city ไม่นับเป็นชั้นสอง (ถ้าต่อเติมชั้นสองโดยตรง จะเพิ่มขั้นตอนในการตรวจสอบอีกมากครับ)

ขั้นถัดไปก็เป็น design development แล้วก็ construction documents ก่อนจะยื่นขอ permit

ผนังด้านนอกคงจะเป็น smooth stucco โดยเฉพาะ lime wash plaster

ส่วนหลังคา ปัจจุบันเราเป็น asphalt shingles ซึ่งเป็นที่นิยมมาก

ข้อดีคือ ถูก เบา ดูแลรักษาง่าย

แต่เวลาเก่ามันจะดูบางๆพะเยิบพะยาบ คล้ายๆเอาแผ่น post-it มาปะซ้อนๆกัน (ความคิดเห็นส่วนตัวของแด๊ดกับมะนะครับ)

ตอนนี้มีส่วนหลังคาที่ต้องซ่อมด้วย เราก็เลยว่าจะเปลี่ยนเป็น synthetic slate ซึ่งดูเป็นหินธรรมชาติ เบาเหมือนกันแต่หนาสวยและทนกว่า

………………………….

ตอนนี้มะเป็นหวัดหนักมาก น่าสงสารจังครับ

หายใจไม่ออกมาสี่วันแล้ว …

ส่วนแด๊ดดี้ก็อย่าลืมกินยานะครับ

วันก่อนลืมกินยา ทำโน้ตบุ้คที่ทำงานหายเลย (เห็นผลวันต่อวันขนาดนี้เชียว (>_<‘))

โชคดีมีคนเก็บไปคืนที่ล็อบบี้

From Mama:

หมีน้อยที่รักของมะ

พรุ่งนี้หมีน้อยก็จะมีอายุหนึ่งขวบครึ่ง แล้วนะครับ

มะรักหมีน้อยมากเลยครับ มะขอบคุณหมีน้อยที่สอนให้มะรู้จักทั้งความสุขในสิ่งเล็กๆน้อยๆและความสุขที่ยิ่งใหญ่

เพียงได้เห็นรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ และความสุขของหมีน้อย มะก็มีความสุขอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนในชีวิต (เอ่อ…เดี๋ยวแด๊ดดี้จะงอนรึเปล่าหว่า อิอิ :p)

มือเล็กๆของหมีน้อยที่คอยกุมมือมะไว้ คอยจูงมะไปโน่นไปนี่ คอยเอาใจมะเท่าที่เด็กหนึ่งขวบจะคิดได้ (เช่นเก็บผมมะที่ร่วงกลับมาใส่บนหัวมะ)

มะรู้สึกดีใจและอยากจดจำช่วงเวลานี้ไว้ตลอดไป มะจะพยายามทำให้วันทุกวัน นาทีทุกนาทีของเรา มีความสุขและน่าจดจำเสมอนะครับ

หมีน้อยคงใกล้ๆจะมีความจำระยะยาวเร็วๆนี้แล้ว…

มะหวังว่าสิ่งแรกในชีวิตที่หมีน้อยจะจำได้ตลอดไป…ไม่ว่ามันจะเป็นอะไรก็ตาม…ก็ขอให้เป็นเรื่องราวที่มีความสุขน่าจดจำและนำรอยยิ้มมาให้หมีน้อยตลอดชีวิตนะครับ

มะโชคดีมากที่มีคนที่รักมะมากขนาดนี้ถึงสองคน ทั้งหมีน้อยและแด๊ดดี้ทำให้มะรู้ถึงคุณค่าของชีวิต และเข้าใจความหมายของ “รักคือการให้” <3

รักที่สุดจ้ะ

จุ๊บ…มามะเอง

ป.ล. สองอาทิตย์ก่อน แด๊ดดี้เป็นหวัด อาทิตย์ที่ผ่านมา มะก็เลยเป็นหวัด คัดจมูกมาก หายใจไม่ออกห้าวันเต็มๆกว่าจะดีขึ้น ส่วนวันนี้ ผมท่าจะเป็นหวัดซะแล้วล่ะครับ :`(

สองสามวันมานี้ผมชอบกรี๊ดใส่มะ ผมก็ไม่ได้โมโหอะไรนะครับ

เวลามะหันมา ผมก็ชอบบอกว่า จิ๊ (จะกรี๊ดละนะ) แล้วก็กรี๊ดดดด…

คือ…ผมเห็นมะเป็นนักร้องดาราน่ะครับ เวลามะหันมา ผมนึกว่ามะบอกว่า “เอ้า…ขอเสียงหน่อยยยยย” ผมก็เลยกรี๊ดครับ  (=.=’) [[ฮ่วย]]